Fields Sweden

Op oudjaar dag, lees ik een prachtige tekst; Tomorrow is the first blanc page, of a 365 page book,

Write a good one.

Een boek? Wie weet ooit, echter wel nieuwe blogs! Wegens succes ga ik door in 2020 met de Nordic mamma en ga ik vele avonturen met jullie delen. Of het goed is geen idee, het is met liefde geschreven van uit het hart omdat ik zo dankbaar ben voor het leven hier in Zweden. Het delen van mijn avonturen hoop ik mensen mee te inspireren, om hun dromen te volgen.

Wij wensen iedereen de aller beste wensen en goede gezondheid voor 2020! Droom niet je leven, leef je droom. Er is zoveel meer mogelijk dan je durft te denken. Gewoon starten dromen durven doen.

Rare dagen zijn het. Het normale ritme is op vakantie. De dagen na kerst gebruiken wij om te verbouwen in het huis. Er komt eindelijk een nieuw plafond in de woonkamer en er zijn spullen gehaald om te verven en meer af te werken. Het huisje zijn wij in april 2017 zo in gegaan. Er was geen geld om binnen op te knappen. Je moet een deel eigengeld inbrengen als je hier een huisje koopt en dat was in die tijd al ons spaargeld. Tonaco kwam ook naar Zweden dat jaar en de stal had een kleine renovatie nodig en er moest omheining komen. Alle dubbeltjes kwartjes werden tien keer omgedraaid om alles te realiseren, alles met de middelen die wij hadden. De omheining, de stal, en heel langzaam werd er iets verbouwd binnen wat voelde als een grote luxe. Beneden een kantoortje en een woon/ slaapkamer zijn als eerste gerealiseerd, en helemaal afgewerkt nu voor 2020 begint. De kamers van de meiden zijn ook hard toe aan een renovatie. Met het Eco Glamping project komen wij eigenlijk iets ruimte te kort om spullen makkelijk op te bergen. Wij besluiten om de grote kamer op te delen in twee delen. Een klein deel voor opslag van de matrassen en de dekens en de tipi tent. Nu ligt alles mooi geordend in de kleine kamer, en in de inbouwkasten. En niet meer als een grote stapel in het kleine gangetje als je boven komt en een deel bij Sterre op haar kamer. Yara heeft nu voor het eerst in haar leven sins haar Baby kamer dan een eigen kamer met eigen kleuren en oude nieuwe spulletjes. Haar bureau en stoel hebben wij geverfd samen met een ander oud kastje hebben wij er een heel ander bureautje van gemaakt en er staat een nieuwe kleding kast. De oude inbouw kasten die voorheen gebruikt werden als kleding kast worden nu gebruikt als opslag plaats voor spullen van het Eco Glamping project. Yara haar kamer is helemaal klaar volgende week is Sterre haar kamer en de gang naar beneden aan de beurt. Meer licht in het oude donkere huisje. Wit geeft rust en ruimte, en daar zijn wij dol op!

Roeien met de riemen die wij hebben. Er is simpelweg geen geld om een grote verwarmde schuur te bouwen waarin wij alles kunnen opslaan. Alles betalen wij uit eigen geld, geen bank die iets wil lenen en hulp van een kommun is ver te zoeken. Mooie praatjes over steun en hulp, echter wanneer je het nodig hebt is het toch allemaal niet mogelijk. Pioniers en avonturiers zijn wij, een ander “project” met geen groter groter, meer en meer strategie. Nee leven vanuit ons hart de dingen doen die wij leuk vinden en deze delen met de mensen die daar interesse in hebben. Langzaam bouwen aan een zelfstandig leven, waarbij wij een inkomen hebben uit de diensten die wij aanbieden, zoals toerisme, en de Drone media, en in de toekomst de schapen en de paarden.

Op dit moment heb ik twee banen en volg ik een opleiding, en Marco kan moeilijk loon werk vinden en is thuis hard aan het werk. En werkt aan kleine projecten en opdrachten. Zo is hij klusjes man op school en bij het bejaardenhuis in ons dorp en zorgt hij dat de ingangen sneeuw vrij zijn en niet glad. Heel blij zijn wij met deze klant, het geeft een klein inkomen en daarbij de mogelijkheid te werken aan andere projecten.

Oudejaarsdag ja hoor daar komt ze weer tradities! Nu een oer Hollandse deze keer. Olliebollen bakken! Alles ligt stil op oudejaarsdag alleen de oliebollen zijn belangrijk! Buiten wordt alles in gereedheid gebracht. Tafel pan, schalen en gereedschap. En binnen wordt druk gewerkt aan de oliebollen mix. Deze keer had Marco een aantal pakken meegenomen uit Nederland. Helaas was het niet heel veel en hebben wij niks kunnen invriezen. De hele dag snoep je van de oliebollen, het was een perfecte dag! De zon scheen de meiden waren met vriendinnetjes buiten, met de sneeuw aan het spelen en met de beesten. Zo moest de bok voor de slee en hebben Sterre en Julia daar een heel tuig voor gemaakt met oude hoofdstellen, halsters en een oude slof als leidsels. Oude tradities in de ochtend nieuwe tradities in de avond. Bingo spelen (oude jaars loten in de vorm van bingo) op de Zweedse televisie. Wij liggen allemaal languit in de woonkamer vol van het eten, warm voor de open haard. Mijn vermoeidheid vecht in het lichaam, even later heeft

Yara dit probleem ook en is heerlijk in slaap gevallen op de bank, even later ik ook en Marco en Sterre zijn de enige die wakker zijn. Iets voor twaalf zijn wij allemaal wakker, geen vuurwerk en de alcohol vrije champagne laten wij ook voor wat hij is. Eigenlijk willen wij maar een ding slapen! Heel saai, echter voelen wij allemaal geen interesse in feesten. Afsluiten van het oude jaar en een nieuwe start voor het nieuwe jaar, een hunkering naar het normale ritme en nieuwe uitdagingen. Om twaalf uur ga ik even naar buiten er is hier geen vuurwerk, verderop in het dorp iets, echter merken wij daar niks van en is het 12.15 stil. De beesten kijken raar, wat doe jij nu hier? Ik geef ze een nieuwjaars knuffel en vertrek snel naar mijn bed.

De volgende dag om 12.00 in de middag zijn wij wakker en knallen wij de champagne, mmmmmm wat is deze lekker!

Het nieuwe jaar, wat gaat dat ons brengen, wat gaan wij beleven, hoe gaan wij het ervaren? Vol goede moed zin wij 2020 tegemoet!

Een nieuwe uitdaging komt er voor mij op dinsdag middag en de woensdagmiddag. Vorig jaar is er een groot Belgisch gezin naar ons dorp verhuist, deze mensen hebben net als wij elk jaar een aanzoek gedaan voor Nederlandse les op school. Helaas is daar nooit een leraar voor gevonden. Bij een fika moment op school zei de rector Nicole dat is wel wat voor jou! Eerst…. ik? nee joh ik ben toch geen leraar en Nederland spreek en schrijf ik wel, echter les geven daarin? En toch bleef het knagen, nieuwe uitdaging out of de comfort box. Help durf ik het wel niet? Waarom wel en waarom niet volgde en toen. Hoe leuk zou het zijn om deze Nederlandse kinderen te leren verhalen schrijven? Ze hebben roots in Nederland en hoe leuk is het als ze ook zelfvertrouwen hebben om leesbaar Nederlands te schrijven. Een stukje cultuur te bespreken en elkaar verbinden en sterker maken in de Nederlandse taal. Een uitdaging, en na een super leuk gesprek krijg ik de kans om de Nederlandse kinderen in onze Sollefteå kommun te helpen met de Nederlandse taal. In Zweden is het mogelijk om tjänst ledig te zijn voor bijvoorbeeld een dag, zodat ik mij volledig kan inzetten. Onbetaald verlof is dat. In overleg met mijn werkgever, krijg ik de woensdag vrij en werk ik als juf in de middag. De ochtend gebruik ik als voorbereiding. Op dinsdag werk ik s’morgens vroeg als schoonmaakster en in de middag als juf. Nooit gedacht verwacht dat ik dit ooit zou gaan doen. Met veel plezier kijk ik uit naar de ontmoetingen met deze kinderen!

Stap voor stap in een tempo waarin tijd niet een directe betekenis heeft, wel hoe wij ons voelen, werken wij langzaam verder aan een leven waarin wij dingen doen die dicht bij ons liggen en waar wij veel energie van krijgen. Niet makkelijk, wel uitdagend!