Fields Sweden

Donkere dagen vullen deze dagen in de maand December, de maand van de advent kaarsen en Lucia. Rond drie uur gaat de schemer over naar de donkere tijd. Weinig zon uren en nog niet zoveel sneeuw. Dagen zijn gevuld met vele grauwe kleuren van wit naar grijs tot in de nacht zwart. Het rood van de huisjes geeft nog iets kleur, bij heldere dagen is de hemel zo blauw en de avondluchten roze. Bij de avond rond volle maan geeft het iets speciaals. Wij kennen allemaal dat gevoel van de zomer dat de zon je de energie geeft die er naar vraagt, iedereen is vrolijke en geniet van de warme zonnestralen. In deze donkere dagen krijg ik z’n gevoel als ik s’avonds met de hond loop. Zonder extra licht de duisternis betreden, ogen laten wennen aan het donker en later verrast worden door de magie van het duister. Op ons terrein is in de avond altijd een grote led lamp aan zodat wij alles goed kunnen zien als de beesten gevoerd worden. Bij het verlaten van het terrein loop je de duisternis te gemoed, met volle maan weerkaatst het licht dubbel en geeft het een magisch effect.

Bij de weilanden sta ik stil, voel mijn voeten aarden op moeder aarde en kijk naar vader Hemel en zie heel heel heel veel sterren, in het midden loopt de melkweg als een soort wolk die iedereen bij elkaar houd. Gedachten komen en gaan, een van deze is; stel je voor dat al die sterren personen zijn, en die zien ons ook weer als een weerkaatsing van sterren in de hemel. Dan moet je toch stralen! Het geeft een mooi gevoel dat veel mensen op aarden naar de zelfde sterren kijken en daarbij ook hun gedachten hebben. Met een dankbaar gevoel dat ik leef tussen moeder aarde en vader hemel.

Lichtjes geven het licht in deze periode! En of dat nu de sterren een volle maan, kaarsen, of lampjes in de kerstboom zijn het maakt niet uit. Al dat licht maakt deze dagen lichter!

Lucia het feest om het licht te vieren is in Zweden groot. Hier op het platteland is het altijd weer een beleving die een speciaal plekje heeft in mijn hart.

Zaterdag 14 December worden wij om 18.00 in de kerk verwacht. Zelf zijn wij totaal niet opgegroeid met de kerk. Echter hier in Zweden is het allemaal anders, voor ons dan. De meiden zingen in het kerkkoor net als alle Andere meiden van de school. Het is dus niet echt een ding voor alleen zwaar gelovige, het is het samenzijn en dat voelt heel fijn. Bij binnenkomst zit het kerkje propvol en ik zie een klein plekje naast een vriendin. Met een dik boek waarin alle liedjes staan zit ik er klaar voor.

Marco is er wat eerder en mag samen met twee jongens uit het dorp een kleine documentaire maken over het Lucia feest.

Nadat de klokken hun geluid hebben laten horen krijgen wij een preek te horen. Deze jonge man ziet er niet zo kerkelijk uit, voor mijn beeldvorming dan, met een tatoeage een kale kop en een stijlvolle baard is het een stoere man…..van de kerk. Wel heeft hij traditioneel zwart-witte bedrijfskleding aan. Zo zie je maar weer niet alle kerk mensen zijn hetzelfde! Best cool als je dit zo kan doen! De koor leidster start haar piano muziek, en iedereen staat op. Ouders hangen over de kerkbanken om hun dochter goed op de foto of film te krijgen, zelf klooi ik ook wat en direct realiseer ik mij. Stop! Geniet! Alles word opgenomen op camera! Een brok in mijn keel als de witte stoet voorbij komt van groot naar klein, en Lucia voorop. Vorig jaar was Sterre Lucia dit jaar een klasgenootje.

Als witte engeltjes glijden ze in een langzaam tempo naar voren. Daar stellen ze zich op. Zingen uit volle borst of soms iets onzeker. Mooi ieder op zijn eigen manier. Een heel resumé aan liedjes en gedichten komen voorbij en deze Nordic mamma is zo trots op alle meiden, ze brengen het licht deze avond prachtig. In mijn keel zit een brok ik wil hem weg slikken echter dat lukt niet. Accepteren dat er geen familie bij is doet pijn. Delen van dit moment is zo mooi!! Aan de andere kant, zijn wij als familie een nieuwe hoofdstuk in ons boek begonnen toen wij verhuist zijn naar zweden, de bladzijdes van dit boek vullen zich door wat de toekomst ons brengt.

Lucia viering gaat verder in het andere gebouw wat ook bij de kerk hoort. Een groot verzamelgebouw waar koffie geserveerd word met Lucia bollen, een saffraan broodje wat je doet herinneren aan het licht. Bij het uitdoen van mijn jas kwamen er al kinderen vragen om loodjes te kopen. Ja natuurlijk! De meiden krijgen beide geld om loodjes te kopen. Tijdens de koffie start de loterij, super gezellig met verschillende prijzen. Van wc ontstopper tot kaarsen pakketten en zelfs een hoofdprijs het grote peperkoek huis. Gemaakt van echte peperkoek en heel veel snoepjes.

Nog een klein optreden bij de koffie van een deel van het koor en na de verloting gaat iedereen naar huis. Het is een echte dorps traditie die vele generaties terug gaat. Dankbaar dat wij daar nu aan mogen deelnemen!

Yes niks…..even niks, en nog eens niks, deze week heb ik vakantie van mijn werk als schoonmaakster op school. Vrijdag had ik de i- mop een fijne vakantie gewenst en thuis werk ik alleen met de I-pad en de I- phone.

Marco vertrok dinsdag middag, samen hebben wij een sterke bak koffie gedronken op het perron, en dan…….snik snik.. tot vrijdag avond.

Binnenkort op de facebook site van Fields Sweden 2000 kilometer in 2 minuten. Een klein verslag van de reis van Marco. De eerste avond heeft Yara het eten klaar gemaakt heerlijke spaghetti met gehaktsaus. Mmmmm heerlijk.

De dagen zijn grijs en alsof alle energie uit mijn lichaam was gezogen lag ik op de bank voor het open haardvuur niks te doen. Voor mij is het moeilijk om stil te zitten, echter zegt mijn lichaam soms van Doei! Ik doe het even niet meer. Toegeven en Netflix aan is het beste wat werkt. Drie films kijken achterelkaar. Van die kerst prinsessen films met een good feeling end is echt het ultieme toppunt van lui mogen zijn. Echter soms zo fijn en noodzakelijk.

Rust geeft ruimte,

Ruimte geeft inzichten,

Inzichten geven nieuwe mogelijkheden,

Nieuwe mogelijkheden geven energie!

Vrijdag ochtend, ik heb een ergonomie opleiding in Sollefteå. Tijdens deze opleiding was Marco in zuid Skåne bij een nieuw gezinslid aan het kijken. De geweldig enthousiaste lerares ergonomie ging in al haar energie op om ons van alles duidelijk te maken hoe wij aan ons lichaam kunnen denken bij de schoonmaak werkzaamheden. Mijn gedachten waren er totaal niet bij. Zo Sorry daarvoor! Er kwamen veel beelden via de what’s app binnen en ik kon wel schreeuwen, bellen kijken… nee stil zitten luisteren en straks Marco bellen. Alles ging wat moeizaam echter was het wel heel leerzaam! Alle energie zat in mijn hart, die wil Marco spreken!

Om 11.00 was het zover, ik bel marco en vraag hoe het was. Heel enthousiast begint hij te vertellen; Het was een heel grappig mooi beestje. Ziet er gezond uit, gewoon heel guitig zegt hij enthousiast. Een brok van spanning verlaat mijn ogen vol tranen van geluk. Een meisjes droom die nu gedeeld wordt met mijn beide meiden. Het is te mooi te onwerkelijk! Echter ze is nog in het zuiden van zweden en komt begin Januari met een paarden transport naar het noorden.

De lichtere dagen komen eraan! Zaterdag 21 December midwinterdag, de langste donkere dag.

Vanaf zondag wordt het elke dag weer iets lichter en voor je het weet is het midzomer, de langste lichtste dag en verlangen wij weer naar de gezellige donkere dagen, waarin de maan de energie geeft van de zon en de duizenden sterren stralen!

Fijne kerstdagen voor iedereen, vergeet niet tussen al het materialisme te realiseren dat het ware geluk in jezelf zit. Vanuit het hoge noorden een warme knuffel voor iedereen!

Heel dankbaar voor dit prachtig boek wat ik heb gekregen, heel graag wil ik graag een boodschap hieruit meegeven, het is zo mooi!

Boek; The boy, the fox, and the Horse. Charlie Mackesy